تيم برانکو که اين روزها در ليگ برتر يکي از زيباترين بازي‌ها را به نمايش مي‌گذارد از ضعفي رنج مي‌برد که همه خوب بودنش را تحت تاثير قرار داده است. تيم او بازيکن مثل علي کريمي را کم دارد.
به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار، پرسپوليس با تفکرات برانکو که نسبت به حضورش در تيم ملي کاملا متحول شده است زيبا بازي مي‌کند، تيم قرمز پايتخت به سادگي به دروازه حريف مي‌رسد، تماشاگر جذب مي‌شود، اميد قهرماني وجود دارد همه اين موارد درست است، همه اين حرف‌ها صحيح است اما واقعيت اين است که پرسپوليس کارگردان وسط زمين ندارد، کسي که تعيين کننده باشد، حرف بزند، تصميم بگيرد و سرنوشت را عوض کند.
پرسپوليس اين روزها اسير سرنوشت است، سرنوشتي که مدافعان ضعيفش رقم زده‌اند، سرنوشتي که ضعف گل زني مهاجمانش به نسبت موقعيت‌هاي گل نوشته‌اند و هيچکس نيست که اين سرنوشت را عوض کند کسي مثل استيلي براي پروين، يکي مثل تيموريان براي امير قلعه نويي در دربي‌ها، کسي مثل علي‌کريمي، کريم باقري يا علي دايي براي پرسپوليس که اسير سرنوشت نمي‌شدند بلکه سرنوشت را عوض مي‌کردند.
پرسپوليس امروز نه فرمانده دارد، نه نابغه و نه کارگردان، کسي نيست که پنالتي بزند، کسي نيست که تيم را جمع کند تا چند دقيقه گلي دريافت نکنند، کسي نيست که بازي را نگه دارد، بازي را جمع و باز کند و از آب کره بگيرد.
پرسپوليس خوب بازي مي‌کند اما بيشتر به به نظر مي‌رسد بازيکناني متوسط در حال انجام تاکتيک‌هايي بزرگ هستند و هيچ‌کدام اثرگذار نيستند.
حميد استيلي دربي 9 نفره را به وسيله فريادهايش با نتيجه مساوي درآورد، آندرانيک تيموريان دو دربي که استقلال در آن دو ضعيف‌تر بود را به تساوي کشاند آن هم با فرياد‌ها و دعواها و خطاهايش، امروز اما پرسپوليس همين بازيکن را ندارد، کسي که موقعيت محال را گل کند، يا براي به يک گل رسيدن چهارموقعيت گل لازم نداشته باشد.
اين البته منهاي مدافعان وسط ضعيف اين باشگاه است اما به هر حال همانقدر که مسي براي بارسلونا مهم است، بازيکن موثر براي همه تيم‌هاي دنيا مهم هستند.
منبع:مهر